φοινικόχρως

-χρωτος, ὁ, ἡ, Μ

φοινικόχρους*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φοῖνιξ (Ι), -οίνικος «πορφυρό χρώμα» + -χρως (< χρώς, χρωτός «χρώμα, επιδερμίδα»), πρβλ. μολυβδόχρως].